حسرت سال های نوجوانیم یا مثلا موهبت این روزها!

تمام سال های نوجوانیم به حسرت آن گذشت که نویسندگان بزرگ، روزگاران دوری زیسته اند و من هیچ گاه نتوانسته ام با آن ها هم کلام شوم. امشب در این نیمه شب گرم دلگیر، دانستم که بزرگترین موهبتی که نصیبم شده است ندیدن این بزرگان است چرا که هرچه از زندگی نویسنده دورتر باشید از دنبال کردن نوشته هایش بیشتر و بیشتر لذت خواهید برد…

هرچه خالق جملاتی که جلو چشمتان پیچ و تاب میخورد را کمتر بشناسید، هیجان بیشتری برای دنبال کردن داستان هایش خواهید داشت.